Aureola dla ojców Soboru

Decyzja, aby Jan XXIII i Jan Paweł II zostali jednocześnie wyniesieni na ołtarze, jest potwierdzeniem wagi soborowego przesłania.
Czy kanonizacja Jana Pawła II oznacza „kanonizację Soboru Watykańskiego II”? Media poinformowały, że – z tego powodu – lefebryści przygotowali specjalną 40-stronicową publikację „Nowy święty?”, w której postanowili sprzeciwić się uznaniu świętości Jana Pawła II. Ich przesłanie odczytane wspak rzuca nowe światło na rozumienie rangi tego soboru przez papieża Franciszka.
 

Sobór potrzebuje świętości

„Czy ten sobór stanie się pozytywną siłą w historii Kościoła, czy nie – pisał Joseph Ratzinger – tylko pośrednio zależy to od tekstów i organizacji. Decydująca jest tu obecność ludzi – świętych – którzy z całkowicie dobrowolnym zaangażowaniem swej osoby tworzą coś nowego i żywego”. Skuteczność soboru zależała i wciąż zależy bowiem od ludzi, którzy napisane słowo przemieniają w życie. „Po każdym soborze, by mógł on zaowocować, powinna nastąpić fala świętości” – przekonywał dalej kard. Ratzinger.

W tym sensie ulubionym stwierdzeniem Jana Pawła II było to, że „Kościół dzisiejszy nie potrzebuje nowych reformatorów. Kościół potrzebuje nowych świętych”. Inaczej, bez owego radykalnego wezwania do świętości, Kościół zamiast wnosić w świat zaczyn Ewangelii, sam w sobie odbije jego zmęczenie i mętne kryzysy.

Czytaj dalej w e-wydaniu lub wydaniu papierowym (nr 17/2014) Artykuł w całości ukaże się na stronie po 7 maja 2014 r.

ks. Robert Skrzypczak
Idziemy nr 17 (449), 27 kwietnia 2014 r.